Knotted Cross / Geknoopt kruis

   
(ENG) a simple little knotted cross, with a great story: my dear American Facebook friend Susan and her English hubby David were on a holliday in Amsterdam, only a 2 hours train away from me, so we arranged a meeting. It became a wonderfull day, and the train trip home was very special too: SEE MORE OF THE GREAT STORY  
(NL) een simpel klein geknoopt kruisje, met een groot verhaal: mijn goede Amerikaanse Facebook vriendin Susan en haar Engelse man David waren op vakantie in Amsterdam, maar 2 uren trein verwijderd van mij, dus hadden we afgesproken. Het werd een zalige dag, en de treinreis terug was ook heel speciaal: LEES DE REST VAN HET GROOT VERHAAL

(ENG) I was crocheting with plarn, and my train neighbours were very curious about it. So I poured my genuine Dutch Liquor Candy into my purse, and started cutting the plastic shopping bag into yarn. But since I only had tiny scissors, it started hurting my fingers. Sharu, besides me, seemed to be an Italian sewyer, got the idea and helped with the cutting. From 3 strands he braided a bracelet, and I knotted a little cross. The Dutch violist Ton was very happy with the combination. There were a bit of problems with the language: Ton and me didn't knew enough Italian, and the Italians didn't knew enough English to understand what Mohamad's job was. Still we had a reasonable "conversation": Ton wanted to tell he had to play the violin in an old church, but what was old in Italian? Well I did the next "very fluent" (hahaha) conversation: "gelato, brrrr ... forno, fffff ... aloré nové é ? ", trying to say that an ice cream was cold, brrrr, an oven warm, fffff, and so: new and ... "veccio" ...Yes, yes: if a Belgian lady meets an American friend and her English gentleman in the Netherlands, the Dutch violist can learn some Italian.
Mohamad seemed to be very good in drumming on his suit-case, and we accompanied him with some mouth-beat-boxing and singing; Chinese children were playing a "ni-hau" peekaboo game around us ...
This was the most amazing trip of my life, and it really happened that way, honestly :-)
 
(NL) ik was aan het haken met plawol, en mijn treinburen waren daar zeer nieuwsgierig over. Dus heb ik mijn echte Nederlandse drop maar in mijn handtas gekieperd, en begon ik plawol te knippen van de plastieken draagtas. Maar aangezien ik enkel mijn kleine schaartje bij had, begon het pijn te doen aan mijn vingers. Sharu, die naast me zat, en een Italiaanse kleermaker bleek te zijn, begreep de werkwijze en hielp bij het knippen. Hij vlocht een armband van 3 draden, en ik knoopte een kruisje. De Nederlandse violist Ton was zeer blij met de combinatie. Er was een klein probleempje met de taal: Ton en ik kenden niet genoeg Italiaans, en de Italianen kenden niet genoeg Engels, om te verstaan welk werk Mohamad deed. Toch hadden we een redelijk "gesprek": Ton wou vertellen dat hij viool ging spelen in een oude kerk, maar hoe was "oud" in het Italiaans? Dan had ik de volgende "zeer vloeiende" (hahaha) conversatie: "gelato, brrrr ... forno, fffff ... aloré nové é ? ", ik probeerde te zeggen dat roomijs koud was, brrr, en een oven warm, fffff, en dus nieuw en ... "veccio" ... ja ja: als een Belgische dame in Nederland afspreekt met haar Amerikaanse vriendin en diens Engelse man, kan de Nederlandse violist wat Italiaans leren.
Mohamad scheen erg goed te zijn in het valies drummen, en wij begeleidden hem met wat mond-beat-boxen en zingen; Chinese kinderen waren rond ons een "ni-hau" kiekeboe spelletje aan het spelen ...
Dit was de meest wonderbaarlijke uitstap die ik ooit gemaakt had, en het is echt zo gebeurd, eerlijk waar :-)